کوتاه از زندگی خانم پروانه دارایی، مهمان قسمت ششم پادکست ژرفا

در روستایی دور در آذربایجان در مرداد ۳۴ بدنیا آمد. اولین فرزند ارم بانو و بهمن میرزا دارایی، نامم را پروانه گذاشتند.
کودکی من در تجریش گذشت، دربند و قوی بزرگی که در میدان تجریش روشن و خاموش می شد، دبستان اشرف پهلوی که جنب سینما بهار بود و من و خیلی از عمه ها و عموهایم و بسیاری از ساکنان منزل مرحوم شاهزاده محمود والا (شوهر عمه مونس) برادر ارشد لعبت والا بودیم و با او شکل گرفتم که ابر مردی بود در عشق و بزرگی.

ششم ابتدایی در مدرسه بهار در رشت با نم باران و شیروانی و سبزینگی و بوی خاک طی شد و سپس در دبیرستان بوستان تهران تا کلاس نهم دبیرستان. سپس اقامت در سنندج و دیپلم ادبی از دبیرستان پروین اعتصامی و یک دنیا عشق و اصالت و اقتدار در کنار هموطنان کرد.

سال ۵۲ در دانشگاه پهلوی شیراز و دانشگاه تهران پذیرفته شدم و پر بهارترین روزهای زندگیم در محضر اساتید آن روز دانشگاه تهران استاد مهرداد بهار، استاد مهرداد اوستا، استاد پاریزی، استاد مظاهر مصفا، استاد فرشید ور، استاد حاکمی، استاد بختیار، استاد سادات ناصری، استاد ژاله آموزگار و از سال سوم با کار پاره وقت در کتابخانه مرجع دانشکده ادبیات در محضر استاد بزرگ علامه جعفری بزرگترین افتخار در زندگی من.

در همین سالها در دبیرستان امامیه و نرگس و اتفاق، ادبیات تدریس می کردم و در سال ۵۵ ازدواج کردم و حاصل این عبث دو پسرم مهداد و ماهان که ارزشمند ترین داشته زندگیم هستند.

هنوز دبیرم و در مدارس ندای فاطمه و ندای اسلام ،ادبیات و فلسفه درس می دهم. ممنوع التدریس به خاطر حضور در مراسم نوروزی دربار در سال۵۵ به عنوان دانشجوی نمونه و باز هم تدریس در مدارس غیر انتفاعی و تدریس خصوصی و شروع کار در شرکت سرمایه گذاری ساختمانی سخت آژند در بخش فناوری داده ها و سپس مدیر اداری شرکت و پنج شرکت تابعه و در نهایت با حفظ سمت مدیر عامل یکی از شرکت های تابعه.

سالهای پر از تجربه و یافتن دوستان و یاران همدل و یک رنگ. در سال ۸۸ با بازنشستگی زودرس به فرزندانم در آمریکا ملحق شدم. در تمام روزهای رفته خواندم و نوشتم و جای دریغ نیست و هنوز هم می خوانم و می نویسم. ادبیات غنی سرزمینم برای یک عمر تفحص کافیست و سعی در یافتن مشترکات در ادبیات جهانی مرا به اوج می برد و شاکر از هرچه گذشت و تسلیم به هر آنچه پیش روست.

به قول شاملوی بزرگ:

فرصت کوتاه بود و سفر جان‌کاه بود
اما یگانه بود و هیچ کم نداشت
از جان منت پذیرم و حق گزارم
پروانه دارایی

ششم شهریور ۱۳۹۸

خانم پروانه دارایی مهمان عزیز و ارجمند اپیزود ششم پادکست ژرفا با عنوان “قسمت شش – من از سطح سیمانی قرن می ترسم” بودند.